همه ی ما در زندگی مشغول انجام یک کار اصلی هستیم. یکی درس می خواند، یکی کارمندی است که مشغول انجام کار همیشگی خود در اداره است و به این ترتیب هر کدام از ما کاری انجام می دهیم که از اهمیت بیشتری نسبت به کارهای دیگر ما برخوردار است.
اما برای همگی ما پیش آمده است که در خلال انجام این کار اصلی ذهنمان ناخودآگاه به سمت یک موضوع فرعی سوق داده می شود. در این تکنیک فرد برای خود یک دفترچه ی یادداشت در نظر می گیرد تا هر وقت ضمن انجام کار اصلی ذهنش به سمت موضوعی حاشیه ای پیش رفت آن موضوع را یادداشت کند و در نهایت با جمع آوری این موضوعات به ایده ی جدیدی دست یابد. مثلأ نجاری را در نظر بگیرید که مشغول انجام کاری با وسایل همیشگی خود مثل اره و چوب و سطل چسب است. در حین کار توجه او به دسته ی پلاستیکی سطل چسب جلب می شود و با خود فکر می کند که چه می توان کرد تا دسته ی سطل قائم بایستد و آلوده به چسب نشود.
این ممکن است باعث خلق یک ایده ی جدید شود و به این ترتیب هر وقت او چشمش به دسته ی سطل می افتد انرژی مثبت بگیرد.
فایده ی این تکنیک در این است که ذهن انسان پذیرای مسائل جدید در حین کار روزانه می شود. علاوه بر این ذهن عادت می کند در هنگام انجام مسائل معمولی به اطراف با دقت و ریز بینی توجه داشته باشد.
همچنین کلنجار رفتن با مسأله ای که در آن هیچ اجبار بیرونی برای حل سریع آن در کار نیست ذهن را همیشه بارور و خلاق نگه می دارد.
