همکار یابش - جباری۱۴۰۳-۱۱-۰۶بازدید ۱۵
Posted on

هوش مصنوعی عامل: فراتر از هوش مصنوعی سنتی و مولد

 در حالی که هوش مصنوعی (AI) به تکامل خود ادامه می‌دهد، دسته‌بندی جدیدی در حال ظهور است: سیستم‌های عامل. این سیستم‌ها قادر به تصمیم‌گیری و اقدام مستقل از انسان در محیط‌های متغیر هستند. این فرآیند قدرتمند، که در آن سیستم عامل، اقدامات خود را در طول زمان بر اساس شرایط خارجی در حال تغییر و بازخورد از نتایج قبلی بهینه می‌کند، «حس-فکر-عمل» نامیده می‌شود. با کاربردهایی مانند بهبود خدمات مشتری در مقیاس بزرگ، عملیات هوشمند زنجیره تأمین، و موارد بسیار دیگر، سیستم‌های عامل به شرکت‌ها در هر اندازه‌ای کمک می‌کنند تا کارایی کسب‌وکار را بهبود بخشند، هزینه‌ها را بدون فدا کردن کیفیت کاهش دهند و مزیت رقابتی را افزایش دهند.

هوش مصنوعی عاملی چیست؟

هوش مصنوعی عامل، دسته‌ای از سیستم‌های هوش مصنوعی را توصیف می‌کند که برای انجام کنش مستقل در دنیای واقعی بر اساس درکشان از یک محیط، طراحی شده‌اند. برخلاف سیستم‌های هوش مصنوعی سنتی، که بازخورد و تحلیل را برای استفاده توسط انسان ارائه می‌دهند، هوش مصنوعی عامل به طور مستقل وضعیت محیط خود را ارزیابی می‌کند، اهدافی را تعیین می‌کند و اقدامات واقعی لازم در دنیای واقعی برای دستیابی به آن اهداف را انجام می‌دهد. این توانایی برای عمل خودمختار، نتیجه‌ی توانایی سیستم‌های هوش مصنوعی عامل در انتخاب یک مسیر عملی بدون مراجعه به قوانین از پیش تعریف شده در هر مرحله است. بنابراین، آنها سازگار هستند و رفتار آگاه از زمینه را در موقعیت‌های پیچیده دنیای واقعی نشان می‌دهند.

به عنوان مثال، در تولید، سیستم‌های عامل می‌توانند عملکرد تجهیزات، نوسانات تقاضا و سایر عوامل مرتبط را در زمان واقعی نظارت کنند. سپس می‌توانند از این اطلاعات برای تنظیم پیکربندی تجهیزات، مدیریت خطوط لوله و بهینه‌سازی برنامه‌های تولید بدون نظارت انسانی استفاده کنند. آنها به طور خودکار خروجی و برنامه‌های نگهداری را در پاسخ به شرایط در حال تغییر تنظیم می‌کنند.

هوش مصنوعی عاملی چگونه کار می کند؟

هوش مصنوعی عامل به طور مداوم داده‌ها را از محیط خود دریافت و تفسیر می‌کند، الگوها را از آن اطلاعات یاد می‌گیرد و بر اساس آن تصمیماتی را برای دستیابی به اهداف خاص اتخاذ می‌کند. برای شرکت‌ها، هوش مصنوعی عامل می‌تواند به طور مداوم بسیاری از عملیات‌های تجاری، مانند لجستیک زنجیره تأمین و خطوط خدمات مشتری را بدون دخالت انسان بهینه کند. این فرآیند، که «حس-فکر-عمل» نامیده می‌شود، چگونگی بهینه‌سازی اقدامات سیستم عامل در طول زمان بر اساس تغییرات در شرایط خارجی و بازخورد از نتایج قبلی است:

  1. حس (Sense): در این مرحله، هوش مصنوعی ورودی‌های داده را از محیط دریافت می‌کند. «احساسات» می‌تواند شامل داده‌های تجاری ساختاریافته مانند سیستم‌های ERP یا آمار فروش، معیارهای عملیاتی از حسگرهای IoT، داده‌های بدون ساختار مانند ارتباطات مشتری و بازخورد عملکرد از اقدامات قبلی باشد.
  2. فکر (Think): بر اساس این اطلاعات حس شده، هوش مصنوعی عامل از چارچوب‌های تصمیم‌گیری برای ارزیابی اقدامات مختلف احتمالی استفاده می‌کند. در این مرحله، هوش مصنوعی می‌تواند ریسک‌ها را بسنجد، نتایج را پیش‌بینی کند و بهترین مسیر اقدام را انتخاب کند. بسته به اهداف سیستم و محیطی که در آن کار می‌کند، هوش مصنوعی عامل می‌تواند از رویکردهای «تفکر» مختلف، از جمله یادگیری تقویتی، یادگیری عمیق، یادگیری بدون نظارت و یادگیری انتقالی استفاده کند. به عنوان مثال، یادگیری تقویتی می‌تواند برای بهینه‌سازی تصمیمات عامل از طریق آزمون و خطا استفاده شود، در حالی که یادگیری عمیق می‌تواند به عامل در یافتن الگوهای پیچیده در مجموعه‌های داده بزرگ کمک کند.
  3. عمل (Act): هنگامی که مسیر صحیح اقدام انتخاب شد، هوش مصنوعی محیط خود را تغییر می‌دهد. این می‌تواند شامل پاسخگویی به درخواست‌های خدمات مشتری یا تنظیم یک سیستم کنترل تولید باشد.

با نظارت بر نتایج و تغییرات محیطی در طول زمان، عامل فرآیند تصمیم‌گیری خود را بهبود می‌بخشد و به آن اجازه می‌دهد تا استراتژی‌ها را با شرایط در حال تغییر تطبیق دهد.ییرات محیطی در طول زمان، عامل فرآیند تصمیم گیری خود را بهبود می بخشد و به او اجازه می دهد تا استراتژی ها را با شرایط متغیر تطبیق دهد.

هوش مصنوعی عاملی در مقابل هوش مصنوعی مولد و سنتی: تفاوت های کلیدی

در حالی که هوش مصنوعی عامل، هوش مصنوعی سنتی و هوش مصنوعی مولد همگی سیستم‌های هوش مصنوعی هستند، تفاوت‌های کلیدی با یکدیگر دارند. درک چگونگی تفاوت این سیستم‌ها برای کسب‌وکارها هنگام انتخاب راه‌حل هوش مصنوعی مناسب بر اساس موارد استفاده و نیازهای خاصشان، حیاتی است. تفاوت‌های اصلی عبارتند از: عملکرد اصلی، سطح خودمختاری، سبک یادگیری، خروجی، توانایی انجام وظایف پیچیده و سازگاری.

هوش مصنوعی عاملیهوش مصنوعی مولدهوش مصنوعی سنتی
عملکرد اصلیتصمیم گیری و اقدامات مستقلداده ها یا محتوا را بر اساس ورودی تولید می کنداز قوانین از پیش تعریف شده پیروی می کند
خودمختاریبالا؛ قادر به تصمیم گیری مستقلمتوسط؛ خروجی ایجاد می کند اما نمی تواند مستقل عمل کندکم؛ متکی بر قوانین از پیش تعریف شده و نظارت انسانی است
سبک یادگیریسازگار، از محیط می آموزد و رفتار را تنظیم می کندالگوها را می آموزد اما محدود به محدوده وظایف خود استانعطاف پذیری محدود؛ برای کارهای جدید نیاز به برنامه ریزی مجدد دارد
خروجیاقدامات یا تصمیمات در پاسخ به محیط های دنیای واقعیمحتوای جدید، مانند متن یا تصاویرراه حل هایی برای مشکلات خاص و به خوبی تعریف شده
توانایی انجام کارهای پیچیدهوظایف غیرقابل پیش بینی و پیچیده را با متغیرهای متغیر مدیریت می کندکارهای خلاقانه مانند تولید محتوا را انجام می دهدمحدود به وظایف ساختاریافته و کاملاً تعریف شده
سازگاریبسیار سازگار، یادگیری در زمان واقعی از داده های جدید. می تواند یاد بگیرد که چگونه محیط خود را به روش های جدید تغییر دهد.می تواند در یک محدوده کاری محدود به خوبی نوآوری کند و تطبیق دهدبا موقعیت های ناآشنا مبارزه می کند
موارد استفاده کنیدعملیات تجاری پویا (به عنوان مثال، بهینه سازی زنجیره تامین، سیستم های هوشمند خدمات مشتری، تجارت مالی خودکار)ایجاد محتوای خلاقانه (به عنوان مثال، کپی بازاریابی، تولید کد، خلاصه اسناد)وظایف تجاری با قوانین ثابت و شرایط ثابت (به عنوان مثال، تجزیه و تحلیل داده های اولیه، گزارش خودکار)

عملکرد و استقلال

هوش مصنوعی سنتی برای حل مسائل خاص و به خوبی تعریف شده بر اساس دامنه محدودی از قوانین از پیش تعیین شده طراحی شده است. این امر، قابلیت‌های آن را به خودکارسازی تحلیل‌های تکراری و گردش‌های کاری انسانی محدود می‌کند و ممکن است یا ممکن نیست به بازخورد انسانی وابسته باشد. هوش مصنوعی مولد محتوای جدیدی مانند متن یا کد، بر اساس الگوهای آموخته شده از داده‌های آموزشی تولید می‌کند. این نوع هوش مصنوعی می‌تواند تحلیل‌های بسیار پیچیده‌تری نسبت به هوش مصنوعی سنتی انجام دهد و قابلیت واکنش‌پذیری را نیز در خود جای دهد، اما نمی‌تواند اقدامات مستقل انجام دهد.

هوش مصنوعی عامل با گنجاندن توانایی تصمیم‌گیری‌های پیچیده و عمل خودمختار، فراتر از این رویکردها می‌رود. این نوع هوش مصنوعی محیط خود را ارزیابی می‌کند، اهدافی را تعیین می‌کند و بدون نیاز به مداخله مداوم انسانی یا دستورالعمل‌های از پیش تعیین شده، اقدام می‌کند.

سازگاری و یادگیری

تفاوت کلیدی دیگر بین این انواع هوش مصنوعی، قابلیت سازگاری و توانایی‌های یادگیری آنهاست. هوش مصنوعی سنتی معمولاً به وظایف محدود و مشخصی منحصر می‌شود و در مواجهه با موقعیت‌های جدیدی که خارج از محدوده برنامه‌نویسی اصلی آن قرار دارند، دچار مشکل می‌شود. هوش مصنوعی مولد، اگرچه پویاتر از هوش مصنوعی سنتی است، نمی‌تواند به طور ذاتی خود را تطبیق دهد—این نوع هوش مصنوعی خروجی‌های خلاقانه تولید می‌کند اما با تغییرات در محیط‌های بلادرنگ (real-time) سازگار نمی‌شود.

با این حال، هوش مصنوعی عامل بسیار سازگار است و می‌تواند به طور پیوسته بر اساس محیط اطراف خود یاد بگیرد و خود را تنظیم کند. این نوع هوش مصنوعی از روش‌هایی مانند «یادگیری تقویتی» برای بهبود فرآیندهای تصمیم‌گیری خود بر اساس بازخورد بلادرنگ استفاده می‌کند و آن را برای موقعیت‌هایی که شرایط دائماً در حال تغییر هستند، مناسب می‌سازد.

تمرکز برنامه

تفاوت در سازگاری و عملکرد منجر به کاربردهای خاص برای هر نوع هوش مصنوعی می شود. هوش مصنوعی سنتی برای کارهای باریک و به خوبی تعریف شده، مانند توصیه های شخصی و طبقه بندی هرزنامه های ایمیل، عالی است. هوش مصنوعی مولد در محیط‌های خلاقانه مانند نوشتن پست‌های وبلاگ یا بازسازی کدهای کامپیوتری رشد می‌کند.

هوش مصنوعی عاملی، با سطح بالای استقلال و سازگاری، برای محیط‌های غیرقابل پیش‌بینی و همیشه در حال تغییر، مانند وسایل نقلیه خودران که در شرایط پیچیده جاده حرکت می‌کنند یا دستیارهای دیجیتالی که می‌توانند به نمایندگی از کاربران با حداقل نظارت عمل کنند، ایده‌آل است.

کاربردهای هوش مصنوعی عاملی

هوش مصنوعی عامل با توانایی خود در بهینه‌سازی فرآیندها، بهبود کارایی و کاهش هزینه‌ها، طیف گسترده‌ای از کاربردهای عملی در صنایع مختلف، از مراقبت‌های بهداشتی گرفته تا امور مالی، دارد.

عملیات مراقبت های بهداشتی

کارایی عملیاتی، بنیان مراقبت باکیفیت از بیمار در حوزه بهداشت و درمان است. هوش مصنوعی عامل، با توانایی خود در تطبیق و یادگیری، می‌تواند به ارائه‌دهندگان خدمات بهداشتی و درمانی کمک کند تا خدمات بیمار را بدون فدا کردن کیفیت یا نیاز به استخدام پرسنل بیشتر، بهبود بخشند. به عنوان مثال، هوش مصنوعی عامل می‌تواند برنامه‌ریزی بیماران را بر اساس تخصیص منابع بهینه کند یا سیستم‌های پشتیبانی از تصمیم‌گیری بالینی را تقویت کند که از نتایج بیماران یاد می‌گیرند و به ارائه‌دهندگان خدمات بهداشتی و درمانی کمک می‌کنند تا تصمیمات درست را برای بیماران خود بگیرند.

خدمات مشتری

در بسیاری از صنایع، خدمات مشتری کارآمد برای موفقیت کسب‌وکار حیاتی است. عامل‌های هوش مصنوعی می‌توانند به کسب‌وکارها کمک کنند تا خطوط خدمات مشتری خود را با حداقل راهنمایی از سوی انسان، بهبود و بهینه کنند. برای مثال، یک سیستم هوش مصنوعی عامل ممکن است به طور خودکار تیکت‌های خدمات مشتری را بر اساس تقاضای فعلی و تعاملات گذشته مسیریابی کند، یا سؤالات پیچیده مشتری را بدون دخالت انسان حل کند.

عملیات انبار و زنجیره تامین

در عملیات انبارداری و زنجیره تأمین، هوش مصنوعی عامل می‌تواند به ربات‌ها در انجام وظایف پیچیده مانند مرتب‌سازی و بسته‌بندی کمک کند. این سیستم‌های عامل با استفاده از داده‌هایی مانند موقعیت کالا و تغییرات در تقاضا، می‌توانند بدون نیاز به منتظر ماندن برای راهنمایی انسان، به خوبی عمل کنند. این سازگاری و خودمختاری در محیط‌های پرسرعت انبارداری و زنجیره تأمین، ارزشمند است و به افزایش مقیاس نیروی کار انسانی و افزایش کارایی کمک می‌کند.

خدمات مالی

شرکت‌های بانکی و سرمایه‌گذاری می‌توانند از هوش مصنوعی عامل برای بهبود تمام جنبه‌های عملیات خود استفاده کنند. برای مثال، در یک شرکت سرمایه‌گذاری، هوش مصنوعی عامل می‌تواند با شرایط بازار در زمان واقعی سازگار شود و بر اساس این اطلاعات، معاملات انجام دهد. بانک‌ها همچنین می‌توانند از هوش مصنوعی عامل در سیستم‌های ارزیابی ریسک که به صورت پویا معیارهای وام‌دهی را تنظیم می‌کنند یا سیستم‌های تشخیص تقلب که به طور هوشمند با الگوهای تهدید جدید سازگار می‌شوند، استفاده کنند.

مزایای هوش مصنوعی عاملی

هوش مصنوعی عامل مزایای قابل توجهی را برای کسب‌وکارها ارائه می‌دهد، از جمله بهبود تعالی عملیاتی، کاهش هزینه‌ها و یک مزیت رقابتی منحصر به فرد.

کاهش هزینه ها

هوش مصنوعی عامل با توانایی خود در انجام دقیق وظایف پیچیده بدون راهنمایی انسان، می‌تواند صرفه‌جویی قابل توجهی در هزینه‌ها فراهم کند. کسب‌وکارها با استفاده از هوش مصنوعی عامل برای خودکارسازی فرآیندهای روتین، می‌توانند ضمن حفظ کیفیت خدمات و گسترش عملیات، هزینه‌ها را کاهش دهند. این خودکارسازی فرآیندهای روتین همچنین به کسب‌وکارها اجازه می‌دهد تا نیروی انسانی را به وظایف استراتژیک‌تر اختصاص دهند.

تعالی عملیاتی

هوش مصنوعی عامل به این معنی است که کسب‌وکارها می‌توانند عملیات ۲۴ ساعته و ۷ روز هفته را بدون نظارت انسانی یا افزایش پیچیدگی عملیاتی پشتیبانی کنند و تعالی عملیاتی را بهبود بخشند. برخلاف سایر سیستم‌های هوش مصنوعی، هوش مصنوعی عامل کیفیت ثابتی را حفظ می‌کند در حالی که به طور مداوم بر اساس شرایط محیطی فعلی و نتایج گذشته بهبود می‌یابد و سازگار می‌شود. این امر به کسب‌وکارها کمک می‌کند تا تصمیم‌گیری را تسریع کنند و گلوگاه‌ها را حذف کنند و منجر به عملیات تجاری سریع‌تر و مطمئن‌تر شود.

مزیت رقابتی

هوش مصنوعی عامل از طریق کاهش هزینه‌ها و بهبود تعالی عملیاتی، مزیت رقابتی قابل توجهی را برای کسب‌وکارها فراهم می‌کند. کسب‌وکارها به جای استخدام، جابجایی یا آموزش مجدد پرسنل، می‌توانند از هوش مصنوعی عامل برای انجام اقدامات داده‌محور در مقیاس وسیع استفاده کنند. از آنجایی که سیستم‌های هوش مصنوعی عامل یاد می‌گیرند و بهبود می‌یابند، این پتانسیل را دارند که جایگزین برخی از عملکردهای انسانی شوند و به کسب‌وکارها در توسعه و رقابت کمک کنند.

چالش های هوش مصنوعی عاملی

با وجود پتانسیل آن، هوش مصنوعی عامل با چالش‌های متعددی از جمله نگرانی‌های اخلاقی و خطرات امنیتی همراه است.

دغدغه های اخلاقی

قابلیت‌های خودمختار هوش مصنوعی عامل، مجموعه‌ای از نگرانی‌های اخلاقی را به وجود می‌آورد، به ویژه در موقعیت‌هایی که اقدامات سیستم می‌تواند باعث آسیب شود. برای مثال، تعیین اینکه در صورت تصادف یک وسیله نقلیه خودران، چه کسی مقصر است، چالش‌های پیچیده اخلاقی و حقوقی ایجاد می‌کند. علاوه بر این، از آنجایی که هوش مصنوعی عامل می‌تواند بدون نظارت انسانی عمل کند، مسائلی پیرامون اعتماد و انصاف می‌تواند به وجود آید و شفافیت و اخلاق را به نگرانی‌های اصلی برای توسعه‌دهندگان و قانون‌گذاران تبدیل کند.

خطرات امنیتی

به دلیل توانایی عملکرد خودمختار، هوش مصنوعی عامل آسیب‌پذیری‌های امنیتی جدیدی را معرفی می‌کند. اگر یک سیستم عامل مورد نفوذ قرار گیرد، به دلیل ظرفیت آن برای انجام اقدامات مستقل، احتمال آسیب افزایش می‌یابد. این درجه بالای خطر، امنیت سایبری را به بخش حیاتی توسعه و استقرار هوش مصنوعی عامل تبدیل می‌کند.

پویایی نیروی کار و تخصیص مجدد مهارت

سیستم‌های عامل این پتانسیل را دارند که جایگزین برخی از وظایف انسانی شوند، اما همچنین سازمان‌ها را ملزم به بازنگری در تخصیص نیروی کار می‌کنند. پیاده‌سازی هوش مصنوعی عامل اغلب نیازمند نقش‌های تخصصی، مانند نظارت بر عملیات هوش مصنوعی و نگهداری سیستم‌ها است. در نتیجه، کسب‌وکارها ممکن است نیاز به استخدام پرسنل جدید یا ارتقاء مهارت نیروی کار موجود خود داشته باشند. ایجاد تعادل بین مزایای هوش مصنوعی عامل با پویایی‌های نیروی کار، یک ملاحظه حیاتی برای هر کسب‌وکاری است.

نتیجه‌گیری

هوش مصنوعی عامل یک جهش مهم رو به جلو در هوش مصنوعی است که با سیستم‌هایی قادر به تصمیم‌گیری و عمل مستقل، از رویکردهای سنتی و مولد فراتر می‌رود. در حالی که سیستم‌های عامل مزایای متعددی از جمله افزایش کارایی عملیاتی و مزیت رقابتی گرفته تا کاهش هزینه‌ها بدون فدا کردن مقیاس یا کیفیت را ارائه می‌دهند، چالش‌های جدیدی از جمله خطرات اخلاقی، انطباق و امنیتی را نیز معرفی می‌کنند. همانطور که توسعه‌دهندگان و محققان به این چالش‌ها می‌پردازند و به بهبود این سیستم‌ها ادامه می‌دهند، هوش مصنوعی عامل بیشتر در برنامه‌های روزمره، در خطوط خدمات مشتری، عملیات زنجیره تأمین و موارد بسیار دیگر در این بین، ادغام خواهد شد. برای رهبران کسب‌وکاری که به دنبال پیشرو ماندن در چشم‌انداز کسب‌وکار هستند، درک و پیاده‌سازی استراتژیک هوش مصنوعی عامل حیاتی است.

منبع: https://www.grammarly.com/blog/ai/what-is-agentic-ai

مطالب مرتبط

این پست چقدر برای شما مفید بود؟

روی یک ستاره کلیک کنید تا به آن امتیاز دهید!

میانگین امتیاز ۰ / ۵٫ تعداد امتیاز: ۰

اولین نفری باشید که به این پست امتیاز می دهید.

اشتراک گذاری این مطلب:
دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *