ویژگی بارز پژوهش همبستگی این است که محقق نمی‌تواند هیچ یک از متغیرهای درگیر را دستکاری کند؛ مهم نیست که متغیرها چگونه و کجا اندازه گیری می‌شوند. یک محقق می‌تواند شرکت کنندگان را در یک محیط بسته یا یک محیط عمومی مشاهده کند.

پژوهشگران از دو روش جمع‌آوری داده‌ها برای جمع آوری اطلاعات در تحقیقات همبستگی استفاده می‌کنند.

۱٫ مشاهده طبیعت گرایانه

مشاهده طبیعت‌گرایانه روشی برای جمع‌آوری داده‌ها است که در آن هدف‌گیری رفتاری افراد در محیط طبیعی آن‌ها که معمولاً در آن هستند، مورد مشاهده قرار می‌گیرد. این روش یک نوع تحقیق میدانی است. این می‌تواند به این معنی باشد که یک محقق ممکن است افراد را در یک فروشگاه مواد غذایی، در سینما، زمین بازی یا در مکان های مشابه مشاهده کند.

محققانی که معمولاً در این نوع جمع‌آوری داده‌ها مشارکت دارند، مشاهدات را تا حد امکان بدون مزاحمت انجام می‌دهند تا شرکت‌کنندگان مورد مطالعه متوجه نشوند که تحت نظر قرار دارند. در غیر این صورت ممکن است از خود طبیعی خود منحرف شوند.

از نظر اخلاقی، این روش در صورتی قابل قبول است که شرکت‌کنندگان ناشناس باقی بمانند، و همچنین، مطالعه در یک محیط عمومی انجام ‌شود، جایی که مردم معمولاً انتظار حفظ حریم خصوصی کامل را ندارند. همانطور که قبلاً ذکر شد، مثالی از خواربار فروشی که در آن افراد می‌توانند هنگام جمع‌آوری یک کالا از راهرو و قرار دادن در کیسه‌های خرید، مشاهده شوند. این امر از نظر اخلاقی قابل قبول است، به همین دلیل است که اکثر محققان محیط عمومی را برای ثبت مشاهدات خود انتخاب می‌کنند. این روش جمع‌آوری داده‌ها می‌تواند هم کیفی و هم کمی باشد.

۲٫ داده‌های آرشیوی

روش دیگر برای کسب داده‌های همبستگی استفاده از داده‌های آرشیوی است. اطلاعات آرشیوی داده‌هایی هستند که قبلاً با انجام تحقیقات مشابه جمع‌آوری شده‌اند. داده‌های آرشیوی که در پژوهش‌های ثانویه استفاده می‌شوند، معمولاً از طریق تحقیقات اولیه در دسترس قرار می گیرند. برخلاف مشاهده طبیعت‌گرایانه، اطلاعات جمع‌آوری شده از طریق داده‌های آرشیو شده می‌تواند بسیار ساده باشد.